zaterdag 28 maart 2015

Theeglazen


Vorige week zaterdag ben ik met Rob richting Almelo gegaan om daar hele mooie theeglazen en houten onderzetters te halen die ik bij Patricia (Huize Vizinni) had besteld. Almelo is best wel ver bij ons vandaan, maar omdat ik haar ook al niet bij de bloggersdag had gesproken, vond ik het héél leuk om de spullen zelf te gaan halen.  

Wat een weer hadden we onderweg! De radio zei hier en daar een bui. Nou die bui die ging zeker met onze auto mee. We hebben echt heel wat regen gezien. Gelukkig reed Rob want ik zag op sommige stukken echt niets (beetje gevaarlijk op de snelweg met een gangetje van zeg 120 km.....). Maar gelukkig kwamen we netjes op de afgesproken tijd aan. En ja, jullie raden het al, toen ging de zon wel schijnen... Gelukkig maar, rijdt toch iets lekkerder terug!!


We werden hartelijk ontvangen én wat woont ze leuk! Heerlijk sfeertje....
Altijd leuk om zo'n interieur in het echt te zien (ipv op een vierkant computerschermpje). Ik houd er heel erg van om huizen van binnen te bekijken. Vaak moet ik verf brengen voor Rob als hij bezig is bij een klus, en dan loop je soms de mooiste villa's binnen. Maar zoals gewoonlijk worden deze altijd in lichte kleuren geschilderd en daar ben ik zelf niet zo van... Maar dan bedenk ik altijd hoe ik het zou doen (neerzetten van spullen, kleurgebruik enz... ik weet het, een rare tic).

Ook als we Jack uitlaten gluur ik graag bij mensen binnen. Rob zegt dan ook altijd "Oh jij wilt zeker aan de huizenkant lopen hè, anders zie je niets!" En wat zo grappig is, bij mij kunnen mensen bijna niet naar binnen kijken omdat mijn vouwgordijnen altijd heel laag hangen. Ik bedoel maar.....
 

Bij Patricia gingen we niet alleen met de spullen die ik besteld had weg, maar we namen ook nog een mooie houten broodplank en een houten pot mee. Voor zó ver reizen mag dat dan natuurlijk wel. ;)


Ook heb ik nog iets besteld maar dat zien jullie als het binnen is.......


Het was de lange rit zeker meer dan waard!!!

liefs, Marjan

zaterdag 21 maart 2015

Mijn Servieskast


Er was een tijd dat ik heel veel servies had. En met heel veel bedoel ik ook echt héél véél. Overal stond wel iets. In elke kastje waar maar een gaatje was stopte ik wat weg.
Toen we de keuken gingen verbouwen kreeg ik minder kastruimte terug en moest ik dus een duidelijk en strak beleid voeren van wat er mocht blijven en wat weg moest.


Nadat ik er even over had nagedacht, kwam ik ook hier tot de conclusie dat ik het eenvoudig en simpel wilde hebben. En het allerbelangrijkste: Alles moest in de nieuwe kast passen.


Vandaar dat ik uiteindelijk besloot om het Plain Edme van Wedgwood en het witte servies van Bellini te bewaren. Deze serviezen zijn tijdloos en ik kan er steeds dingen bijkopen als dat nodig is (ik heb namelijk een hekel aan dingen waar een scherfje af is. Zeer vervelend....). Ik was met de hand af en er wil ook nog wel eens iets sneuvelen (ipv enkel een scherfje).


Daarnaast bewaarde ik natuurlijk ook het Wedgwood servies wat ik van mijn ouders geërfd heb. Dit servies is rood/wit, maar heeft zoveel emotionele waarde dat ik dat natuurlijk niet wegdoe.


Sinds ik alles in één kast heb, gebruik ik het veel meer. Ook het servies van mijn ouders. Niet dagelijks natuurlijk, maar wel meer dan hiervoor. Ik heb inmiddels de instelling dat je dingen beter kunt gebruiken en er veel plezier aan beleven dan dat je het in de kast wegstopt en er later op terugkijkt met het idee dat je het nooit gebruikt hebt. Bij ons thuis kwam het servies alleen op tafel met speciale gelegenheden. Jullie kennen het wel Pasen, Pinksteren, Kerst..... Dat deed ik dus ook. Zo zonde! Nu heb ik er veel meer plezier van en op deze manier heb ik ook het idee dat mijn ouders nog even bij mij aan de tafel zitten. Daarnaast is natuurlijk elke dag een feestje, of in ieder geval zo kunnen we het laten lijken....


Het nadeel van mijn strakke beleid is dat ik dus geen nieuwe serviezen mag kopen. En tjonge, tjonge wat zijn er leuke serviezen te koop. Ooit komt er nog een servies bij waarvan ik denk, ja dat wil ik echt heeeeeel graag hebben en het past bij de rest en..... Dat weet ik zeker. ;)
Maar voor nu ben ik heel blij met de inhoud van mijn servieskast.

 Liefs, Marjan