woensdag 30 november 2016

Ruimte!

 
Jeetje wat is het lang geleden dat ik hier iets schreef...

Soms lopen dingen anders dan dat je dat zelf wilt. En soms lukt het gewoon niet om de dingen te doen die je eigenlijk heel leuk vindt om te doen. Helaas gaat het met mijn gezondheid nog steeds niet goed. Echt heel erg balen, maar ja, we gaan gewoon door hoor! Dan maar een paar stapjes terug (zeg ik al knarsetandend, want het went nooit en ik ben en blijf een ongeduldig type).


Toch blijft het kriebelen om soms de boel gewoon helemaal weer om te gooien. Maar ja, daar sta je dan als een ware dame in nood. Gelukkig kwam er dit keer geen prins op het witte paard (wat moet ik daar nu mee?) maar een sterk paar armen! Rob zette de bank met alle gemak weer tegen de muur. Ik had namelijk gemerkt dat ik steeds tegen de bank aan strompelde en dat irriteerde me plots enorm. Zo spontaan.... Ach ja, niets veranderlijk dan een mens zullen we maar zeggen! ;)

Doordat de bank weer tegen de muur staat heb ik veel meer ruimte in het midden van de kamer.  Omdat ik echt écht meer ruimte wilde hebben, hebben we de salontafel er ook maar meteen uitgegooid (als je dan toch bezig bent). Hiervoor in de plaats is een klein bankje terug gekomen. That's it. Alléén een bankje. Zo mooi en rustig. De kamer lijkt wel 2x zo groot. Én is stoot vrij voor deze strompelaar! Jack is er ook heel blij mee want die heeft nu zoveel speelruimte. Sinds de tafel weg is gaat iedereen ook veel meer op de grond met hem spelen. Zo grappig om te zien! De rest van de kamer is ook eigenlijk heel ruim geworden doordat ik alles er verder heb uitgegooid (en met 'ik' bedoel ik natuurlijk manlief, maar jullie snappen dat wel). Het enige wat mocht blijven staan was Karel. Want ja, zonder Karel is de kamer niet compleet hé.


Dan heb ik toch maar wat terug de kamer ingezet: naast de bank staat nu een klein tafeltje met een windlicht. Maar voor de rest nada, njente en driedubbel niks! Hoe bedoel je sober?


In de keuken hebben we een hele grote vijzel staan. Deze hebben we van de zomer ergens op de kop getikt. Hij is zo zwaar dat de auto een stuk naar beneden ging toen hij in de achterbak werd gelegd. Ik wilde hem heel graag in de gang hebben. Jullie weten wel: zo leuk met een rozenbotteltak erin. Ja, daar heeft hij ook even gestaan. Maar -en ik weet niet hoe ze het deden- de tak nam telkens de benen (of beter: bleven steken achter iemands arm en plakken aan iemands jas etc. etc.). De visite had er helemaal last van! Die liep gewoon door naar buiten met een tak op de rug! Zie je het al voor je? Iedere keer een gang vol met besjes en een tak met steeds minder besjes... tja dan weet je al snel wat je moet doen. *diepe zucht*


Ik zie al bij velen de kerststalletjes uitgestald (bij wijze van spreken). Super leuk! Maar helaas door de allergieën van dochterlief kunnen hier geen kersttakken of bomen binnen worden gehaald. Aan de ene kant heel jammer, maar -jullie weten hoe ik ben- waarschijnlijk zit ik er binnen een uur alweer aan het frutselen en ligt het binnen een dag alweer buiten of op zolder. Dus eigenlijk wel makkelijk, zo'n dochter! ;) En een kunstkerstboom komt er ook niet in bij Rob, dus dat is ook opgelost. Wel zal er in de komende tijd buiten onder de veranda iets met kerst en lichtjes gedaan worden. Maar ik ben helemaal nog niet uit wat dat moet worden (want ja, ook daar mag het niet té vol worden...). Komt vast wel goed. Voordat het kerst is.

liefs, Marjan